Pogled sa lokala

Socijalna inkluzija na lokalnom nivou često je oblikovana jedinstvenim spojem izazova, prilika i nepokolebljive posvećenosti onih koji donose promene. U Beloj Palanci, put ka inkluzivnijem društvu obeležen je postepenim napretkom posebno kroz uspostavljanje ključnih usluga poput Ličnog pratioca deteta, inicijative koja je uz podršku Evropske unije sprovedena kroz EU PRO Plus program. 

Marija Bošković, većnica za društvene delatnosti opštine Bela Palanka, podelila je sa nama razmišljanja o prevazilaženju ograničenja u socijalnoj inkluziji, unapređenju saradnje sa civilnim sektorom i lekcijama naučenim kroz partnerstvo sa programom. Od rešavanja problema mobilnosti do osiguravanja pristupa obrazovanju za sve, njena perspektiva naglašava važnost istrajnosti i strateškog planiranja u izgradnji inkluzije na lokalnom nivou. 

Koji su najveći izazovi u opštini Bela Palanka sa kojima se suočavate u radu na socijalnoj inkluziji i koheziji, i kako ih prevazilazite?

Najveći izazovi u opštini Bela Palanka, vezani su za finansijska sredstva koja su potrebna za  pokretanje novih socijalnih usluga ali i nabavku nedostajuće opreme za postojeće usluge, kao što je na primer prevozno sredstvo prilagođeno osobama sa invaliditetom.

Šta smatrate najvažnijim postignućem sektora socijalnih usluga u poslednjih pet godina?

Najvažniji uspeh u našem lokalnom sektoru socijalnih usluga jeste uspostavljanje usluge Lični Pratilac deteta i kontinuirano pružanje ove usluge uz povećanje broja korisnika. Kvalitet usluge lični pratilac unapređen je obezbeđivanjem prevoza za decu koja koriste invalidska kolica, a usluga je unapređena i obezbeđivanjem prevoza za decu koja pohađaju specijalnu Školu za osnovno i srednje obrazovanje ,,Mladost” u Pirotu, kao i za i njihove lične pratioce.

Kako po Vašem mišljenju socijalne usluge na lokalu, a posebno u vašoj opštini mogu biti dodatno unapređene da bi se još efikasnije pomoglo ranjivim grupama?

Usluga Pomoć u kući mogla bi da se unapredi angažovanjem stručnjaka iz oblasti zdravstva kao i uvođenjem usluge personalnog asistenta.

Da li smatrate da je saradnja u Vašoj opštini i na lokalu uopšte između javnog i civilnog sektora dovoljno razvijena, i gde vidite prostor za poboljšanje?

Saradnja sa organizacijama koje se bave pružanjem socijalnih usluga u zajednici postoji, a mogla bi se unaprediti ukoliko bi bila inicirana od strane organizacija civilnog društva u delu koji se tiče unapređenja programa i dodatnih sadržaja za korisnike socijalnih usluga.

Na koji način sektor socijalne inkluzije u Vašoj opštini osigurava da se specifične potrebe lokalnih zajednica prepoznaju i adresiraju kroz relevantne programe?

Sektor socijalne inkluzije u Beloj Palanci vodi se ciljevima koji su postavljeni u  okviru  strateških lokalnih dokumenata. 

Šta Vas lično motiviše da radite u oblasti socijalne inkluzije, i šta biste poručili mladim profesionalcima koji žele da se bave ovim poslom?

Oblast socijalne zaštitite vidim kao priliku i mogućnost da utičem na poboljašenje kvaliteta života građana, korisnika socijalnih usluga i to je ujedno i moja poruka mladima.

Koje su po vašem mišljenju ključne lekcije naučene iz saradnje sa EU PRO Plus programom koje bi mogle biti korisne za buduće projekte socijalne inkluzije?

Dobro sagledavanje problema, kontinuirano praćenje realizacije programskih aktivnosti i značajna podrška stručnjaka  u ostvarivanju postavljenih ciljeva.